Erik Aliana – Ancestors

14,52

SKU: Buda 7754894 Categories: ,

Description

Erik Aliana's search for a raw and vibrant aesthetic continues. The tracks on his new album are mainly devoted to saluting and celebrating ancestors and their relationship with nature, society, spirituality. In this rich epic, Erik sings in the vernacular -- in English, French and pidgin ''camfranglais''. He deals in themes that fascinate or preoccupy him: nature, travel, encounters, movement, exile, death. His accomplished vocal technique bears the influence of pygmy polyphonies, and his innovative guitar playing is captivating and percussive. Erik has developed a special relationship with Debashish Bhattacharya, master of the Indian slide guitar, who joins him for some of the tracks. There is no conflict here between ancient and modern, only a perpetual quest and a fertile movement between yesterday and today.

Track Listing:
1. Out of Africa – 5:24   2. Respects – 6:36   3. Oyé – 5:28   4. Fruits Frais – 5:22   5. Same Boat – 5:02   6. Mille Noms – 6:20   7. For Papa – 4:27   8. Uréhi – 5:32   9. Kamit Peace – 4:53   10. Ke enda Oko – 9:09   11. Nougwé – 4:09

Reviews:

1. Bayou Blue Radio – Paris-Move - Thierry Docmac
D’origine camerounaise, Erik Aliana, propose un somptueux album, “Ancestors”, qui sort en ce moment même. Reste juste à placer le CD dans la platine, fermer les yeux, et c’est parti pour un grand voyage que ne renierait pas Paul Auster. Il y a là des sons, une vision qui est un pont entre le passé (les ancêtre) et le futur, là ou semble vouloir nous conduire cet artiste. Pour autant, nous sommes dans un concept qui brille par sa simplicité acoustique, mettant en forme la voix de l’artiste, sous différentes formes. Un album de Erik Aliana qui oscille entre world music et une certaine idée de ce qu’ont pu être les origines du blues et du jazz. D’ailleurs le premier blues enregistré par un noir sur rouleau de cire, “I’ve Got the Blues”, très répétitif, comme une longue plainte, voit son rythme et son amplitude émotionnelle adoptés sur le titre “Oyé”, et qui nous ramène à ces origines. Un album à prendre donc aussi comme une page de notre histoire contemporaine, une culture devenue depuis collective, mais qui prend ses racines sur le territoire africain. Quel plaisir aussi de voir passer ici le nom de mon ami Roland Nurbel, qui me dit “n’avoir rien fait sur cet album”, mais d’en avoir été son “conseiller artistique”. En effet, les chiens ne font pas des chats, et tous les artistes ayant eu Roland Nurbel comme ingé son, savent de quoi je parle. Et pour une fois que nous pouvons lui rendre hommage au travers d’un superbe album, nous n’allons pas nous en priver.
Mais revenons à Erik Aliana, qui glisse de sa langue natale au français presque de façon imperceptible, qui joue des sons et des mots comme d’autres utiliseraient leur plume. Finesse et sensibilité caratérisent Erik Aliana, un artiste au talent indiscutable qui nous propose ici un album remarquable qui mérite le label “Indispensable”, car il est assez rare de tomber sur des albums aussi généreux et intelligents.

2. Rootstime.be – Dani Heyvaert – 2019 november
Het mag een klein beetje verbazing wekken dat deze Kameroense muzikant, dit sinds een aantal jaren vanuit Parijs opereert, niet meer bekend is dan vandaag het geval is. De landgenoot van Blick Bassy bedrijft overigens een heel ander soort muziek en je mag hem rustig de bewaarder van de Kindo)muziek noemen. Erik werd als zoon van een onderwijzer geboren in Badissa, in het Noordelijke deel van de Centrale Provincie van Kameroen, waar het O’Sananga volk woont.
Studeren deed Erik in Yaoundé, waar hij als vanzelf in contact kwam met de studenten- en stadscultuur en deel ging uitmaken van een aantal lokale bandjes. Toen hij na enkele jaren van de universiteit wegging, had hij al een zekere faam opgebouwd als zanger en in de jaren die volgden, werd hij geregeld door andere artiesten gevraagd om mee te werken op hun platen. In 2006 kwam er dan een eerste plaat onder eigen naam, toen nog met zijn band Korongo Jam. Die plaat heette “Just Africa”, een titel die later nog navolging zou krijgen met “Just My Land” en “Just My Soul” en tussendoor was er “Songs from Badissa”.
Vandaag is er dus nummer vijf in de rij, “Ancestors” en die titelkeuze geeft al heel wat informatie over wat je erop kunt horen: Erik gaat op zoek naar zijn voorouders en naar de manier waarop zij zich verhielden tot de natuur, de gemeenschap, het spirituele. Daartoe bedient hij zich zowel van de volkstaal als het Frans, het “echte” en het “Pidgin”-Engels en bezingt hij de teloorgang van het respect voor de ouderen, de druk die op eeuwenoude tradities wordt gelegd, de inbreng van Afrika in de wereldcultuur…
Verhalen over “onderweg zijn”, “mensen ontmoeten”, “ballingschap” en andere vormen van “in beweging zijn” en het “leven aan de overkant”. Bovenal is er echter de ongemeen straffe vocale kant van de zanger Erik Aliana, die een heel wendbare stem heeft en die een paar stijlen beheerst, waarmee we niet zo vertrouwd zijn, zoals de polyfonie van de Pygmeeën. Ook ’s mans gitaarspel -hij was van oorsprong nochtans percussionist- moet vermeld worden: dat draagt nogal wat sporen van percussie in zich en het klinkt zo al niet vernieuwend, dan toch minstens ongebruikelijk en dat wordt nog een tikkeltje meer in de verf gezet door de aanwezigheid op “Fruits Frais” en het prachtige “Ke endo oko”” van meester slide gitarist Debashish Bhattacharya: diens herkenbare slidespel contrasteert heel knap met het door percussie gedreven spel van Aliana.
De optelsom van dit alles is snel gemaakt: dit is een geweldige, eerlijke, en gedurfde plaat, die opvalt door haar originaliteit: muziek als deze heb je nog (haast) nooit gehoord: zelden kwamen heden en verleden zo mooi en naadloos samen !

3. www.tropicalidad.be - tim – 2019.12.31
Werkte de Kameroense singer-songwriter Erik Aliana voor Just My Soul nog samen met bassist Francis 'Picket' Dschoutezo, dan is hij op deze Ancestors vooral solo te horen (al haalde Erik er voor twee nummers wel Debashish Bhattacharya, de meester van de Indische slide-gitaar bij). Het resultaat is een erg minimalistisch album waarin hier en daar opnieuw invloeden uit de Pygmee-polyfonieën van zijn thuisland doorklinken en Aliana vocaal afwisselt tussen O'Sananga, Engels, Frans en een Pidgintaal die hij zelf "Camfranglais" doopte. Zoals de titel al aangeeft, staan in nummers als Respect, opener Out Of Africa of For Papa de voorvaderen en hun relatie tot de hedendaagse maatschappij, de natuur en de spiritualiteit centraal, maar elders verkent Erik ook andere thema's die hem bezighouden zoals migratie (Ke Enda Oko, waarin Erik waarschuwt voor het valse Eldorado dat Europa voor veel Afrikaanse migranten geworden is), reizen (Fresh Fruits), ontmoetingen, ballingschap (Oyé, opgedragen aan de zwarte nazaten van de slavernij in de Caraïben en daarbuiten), de vaak al te beperkte kennis van de Afrikaanse geschiedenis (A Thousand Names), de dreiging van een totale burgeroorlog in Kameroen omdat de Engelstalige minderheid in het westen zich wil afscheuren van de rest van het land (Kamit Peace) en zelfs de dood (afsluiter Nougwé, waarin Aliana oproept de dood niet te vrezen, maar te omarmen als een deel van het leven). Tradi-moderne West-Afrikaanse poëzie op muziek.