Various – A Tribute To Sean Costello

Track Listing:
1. Albert Castiglia: Same Old Game – 3:34   2. Steve Marriner: How In The Devil – 3:37   3. Watermelon Slim & Dennis Gruenling: Who’s Been Cheatin’ Who – 2:48   4. Victor Wainwright: Don’t Pass Me By – 6:29   5. Candye Kane & Laura Chavez: I’ve Got To Ride – 3:47   6. Bob Margolin & Dennis Gruenling: Low Life Blues – 4:11   7. Seth Walker: All I Can Do – 5:18   8. Sonia Leigh: No Half Steppin’ – 3:51   9. The Nick Moss Band: Hard Luck Woman - 3:11   10. North Mississippi All Stars: Stars Father – 4:17   11. The Electromatics: She Changed My Mind – 3:50   12. Debbie Davies: Don’t Be Reckless With My Heart – 3:13   13. The Morning Live: You’re A Part Of Me – 3:57   14. Wauchope & Zachary & Prather: Can’t Let Go – 4:02   15. Oliver Wood & Amy Helm: Feel Like I Ain’t Got A Home – 4:55

Reviews:

1. Bluesmagazine.nl – Paul Op den Kamp, i.s.m. Bluestown Music - 2019.12.22 -
Wie was Sean Costello? En waarom dit tribute? De artiest in kweste een jonge, talentvolle, Chicago blues gitarist die veel te jong is overleden. 11 jaar geleden overleed hij plots na een overdosis. In zijn korte carrière werkt hij onder andere samen met Susan Tedeschi, Levon Helm en Nappy Brown.
Het voormalige label van Sean Costello verzamelde een reeks muzikanten die zijn muziek kende of met hem hadden samengewerkt. Ieder van hen koos een nummer om uit te voeren. Wat volgt is een soort fictieve greatest hits van de man in kwestie. De favorieten van anderen uitgevoerd door anderen.
De artiest is kwestie is met 28 jaar veel en veel te vroeg overleden. Iets dat onderstreept wordt door het beluisteren van dit album. De goede liedjes wisselen elkaar in hoog tempo af. Wat blijkt: Sean Costello was dan maar een jonge vent. Diep van binnen zat een oude ziel. Een innerlijke kracht die hem in staat stelde om blues te voelen en uiten alsof hij vele jaren ouder was. Met meer eelt op zijn ziel dan de jonge leeftijd die hij in werkelijkheid had. Indrukwekkend ook, hoeveel stijlen hij beheerste. Van pure Chicago blues tot Americana en The Band-achtige rock.
Over de verschillende artiesten en hun covers kan ik ook alleen maar positief zijn. Met evenveel authenticiteit en respect voor het origineel voeren zij hun gekozen liedjes uit. Dit maakt dat het album vloeiend voorbij gaat. Nergens de hinder van een lelijke uitvoering. Enkel fraaie, levendige muziek.
Ze worden uitgevoerd door een keur aan hedendaagse artiesten waaronder de North Mississippi All Stars, Albert Castiglia, Amy Helm, Candye Kane en The Nick Moss Band.
Voor veel bluesfans zal dit album een eerste kennismaking met het werk van Sean Costello zijn. Niet getreurd. De man is niet meer maar zijn muziek is er nog. Gebruik dit tribute om het werk te ontdekken van deze bluesheld.

2. keysandchords.com - Philip Verhaege - 5*****
Sean Costello, was van de hedendaagse vaandeldragers van de blues scene. Wat een talent was Sean wel niet! Hij werd geboren in Philadelphia op 16 april 1979, maar verhuisde op negenjarige leeftijd naar Atlanta. Costello overleed een plotse dood op amper 28-jarige leeftijd. Hij overleed aan een accidentele overdosis. Posthuum onthulde Costello's familie dat hij aan een bipolaire stoornis had geleden en richtte ter ere van hem het Sean Costello Memorial Fund op voor Bipolar Research. Hij was alom bekend om zijn vurig Chicago blues gitaarspel en soulvolle vocalen. Hij won de Memphis Blues Society's New Talent Award toen hij 14 was, vormde zijn eerste band op zijn vijftiende  en bracht zijn eerste album uit in 1996 op 16-jarige leeftijd.  In zijn, helaas kort muzikale carrière, had Sean vijf succesvolle albums gerealiseerd. Sean's eerste nationale exposure trok de aandacht van de blues-fans in 1998 toen de naam Sean Costello verscheen op  het album van Susan Tedeschi, ‘Just Won’t Burn’. Een optreden in 1998 in Buddy Guy's Legends in Chicago werd Tedeschi op tournee ondersteund door Costello en zijn band, The Jivebombers. Die show onthulde dat het Costello was, en niet Tedeschi, die de knappe gitaarlicks op haar plaat speelde. Nu herdenken zijn collega artiesten hem met een ‘Tribute’ en dit op het label waar ook Sean Costello thuis was. De release is geproducet door Jon Justice en Dave Gross en belicht Costello's songwriting-talenten voornamelijk uit zijn vier laatste jaren. De setlist omvat dan ook een hoeveel stijlen, die Costello kenmerkten sinds zijn jeugdjaren. Diverse hedendaagse artiesten en gedifferentieerde muzikale speelstijlen werden netjes ingepakt in deze vijftien nummers. Met enige heimwee zit ‘Don’t Pass Me By’ ingesloten in onze cd-speler. Gedurende de jaren dat het album werd samengesteld overleden helaas ook Candye Kane en Michael Ledbetter. Voor wie Sean Costello nog moet ontdekken, is dit hier alvast een allerbeste leerschool.